Rozwój muzyki jazzowej jest ściśle powiązany z rozwojem fonografii. Możliwość uwiecznienia muzyki w formie nagrania spowodowała rewolucję w postrzeganiu instrumentalistów, którzy posiedli umiejętność improwizacji. To oni piszą historię jazzu, w odróżnieniu do muzyki klasycznej, która jest historią kompozytorów uwieczniających swoją twórczość przede wszystkim na papierze.