Kompozycja ta, to 40 – minutowy utwór nawiązujący do tendencji obecnych w malarstwie XX wieku: unizmu, suprematyzmu, surrealizmu oraz malarstwa przestrzennego. Założeniem utworu jest przeniesienie muzycznej wyobraźni słuchacza do zupełnie innej rzeczywistości – pozbawionego „wyraźnych konturów”, świata otwartych przestrzeni. Wykonawcy mają swobodę interpretacji to jest odtwarzania dźwięków zapisanych w partyturze według własnych odczuć, z różną dynamiką i częstotliwością. Słuchaczowi daje to okazję do refleksji, medytacji i „usłyszenia swojej wyobraźni”.

This composition is a 40–minute piece referring to the current trends in the 20th–century painting: unism, suprematism, surrealism and spatial painting. The premise of this piece is to transfer the listener’s musical imagination to a completely different reality – devoid of „clear contours” and to the world of open spaces. Performers are free to interpret, meaning they can play sounds from the score according to their own feelings, with different dynamics and frequency. This gives the listener an opportunity to reflect, meditate and „hear his or her imagination”.

Dominik Lasota