Krzysztof Baculewski

Kompozytor ukończył studia w 1974 r. pod kierunkiem prof. Witolda Rudzińskiego w warszawskiej PWSM (dziś Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina). W latach 1975–76 studiował kompozycję u Oliviera Messiaena w Konserwatorium Paryskim oraz muzykę elektroakustyczną w Groupe de Recherches Musicales (tzw. Staż Pierre Schaeffera). W 1982 r. na Uniwersytecie Warszawskim otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych. Od tego też roku wykładał w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina: zrazu jako adiunkt. W 1990 r. uzyskał habilitację w Akademii Muzycznej w Krakowie, a w 1998 został profesorem nadzwyczajnym w macierzystej uczelni. W r. 2001 otrzymał tytuł profesora. W 2007 r. otrzymał Srebrny Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”, a w 2017 medal „Zasłużony dla Warszawy”.

Wykładał gościnnie w wielu krajach (Bułgaria, Niemcy, Austria, Francja), w tym także na uczelniach muzycznych; w 2002 r. był gościnnym profesorem na Uniwersytecie im. Jana Gutenberga w Moguncji (Mainz). Jako autor artykułów różnego rodzaju, esejów, krytyk itp. współpracował w l.1972–2010 z „Ruchem Muzycznym”, pisywał także do „Studia”, i „Klasyki”. Jest autorem szeregu artykułów do Encyklopedii Muzycznej PWM, był redaktorem działu muzyki XX w. Encyklopedii Muzyki PWN (1996). Wydał dwie książki o polskiej muzyce współczesnej. W l. 2003–13 r. był prezesem fundacji „Concert spirituel”. Członek założyciel i sekretarz pierwszego Zarządu PTMW; należy również do ZAiKS i ZKP: był kilkakrotnie członkiem ZG, skarbnikiem, a od 2015 jest wiceprezesem tego stowarzyszenia.

W 1976 roku debiutował jako kompozytor na „Warszawskiej Jesieni”, dziesięć lat później został członkiem Komisji Repertuarowej tego festiwalu. W 1986 r. Opera Wrocławska wystawiła jego dramat muzyczny Nowe Wyzwolenie (1974).

Od 1992 r. Krzysztof Baculewski współpracuje z Zespołem „Camerata Silesia” (pod kierunkiem Anny Szostak), dla którego napisał kilka utworów i wydany na 2 CD cykl opracowań kolęd. Z zespołem tym występował także jako realizator partii basso continuo (w repertuarze barokowym). Od 1994 współpracuje też z Zespołem Instrumentów Barokowych „Il Tempo” (pod kierunkiem Agaty Sapiechy), dla którego również komponuje.
Jego utwory wykonywano wielokrotnie w Polsce, m.in. na festiwalach: „Warszawska Jesień” (od 1971), Poznańska Wiosna Muzyczna (od 1974), Wrocławski Festiwal Muzyki Współczesnej dziś: Musica Polonica Nova (od 1983), Warszawskie Spotkania Muzyczne (od 1987), Gaude Mater (1995, 1996), Festiwal DO–RE–MI (1997), Portrety Kompozytorów ZKP (1998) ponadto za granicą w wiekszości krajów europejskich, m.in. na Festival Estival de Paris, Dresdner Tage der zeitgenössischen Musik, oraz w USA, Korei Południowej, Japonii, Meksyku i Limie. Juror wielu konkursów kompozytorskich.

Utwory Krzysztofa Baculewskiego wykonywali artyści tacy, jak m.in.: śpiewacy: Piotr Kusiewicz i Jadwiga Rappé, Anna Radziejewska, pianiści: Józef Stompel, Julia Samojło, Szabolcs Esztényi, skrzypkowie: Roman Lasocki, Sławomir Tomasik, Agata Sapiecha, Simon Standage, fleciści: Marielena Arizpe, Renata Guzik, Łukasz Długosz, zespoły: Camerata Silesia, Ensemble InterContemporain, BBC Singers, Tomkins Vocal Ensemble dyrygenci Simon Joly, Anna Szostak, Takao Ukigaya, Szymon Bywalec. Jego muzyka znalazła się na kilkunastu płytach kompaktowych (w tym po jednej wydanej w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, na Węgrzech i w Niemczech).

Krzysztof Baculewski jest ponadto autorem rekonstrukcji Koncertu fortepianowego As–dur op.2 Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego (1824), fragmentów symfonicznych baletu Adolfa Gustawa Sonnenfelda Pan Twardowski (1860) oraz instrumentacji opery Beata (1872) Stanisława Moniuszki (rękopis spłonął wraz z archiwum Biblioteki Narodowej we wrześniu 1939 r.).