Jacek Mirucki

Naukę gry na kontrabasie rozpoczął w wieku 13 lat pod kierunkiem prof. Bogdana Szczepańskiego w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Inowrocławiu. W 1986 r. został studentem drugiego roku klasy kontrabasu prof. Wenancjusza Kurzawy w Akademii Muzycznej im. F . Nowowiejskiego w Bydgoszczy, którą ukończył w 1990 roku. Edukację muzyczną kontynuował w Hochschule fur Musik und darstellende Kunst w Wiedniu pod kierunkiem wybitnego pedagoga i instrumentalisty – prof. Ludwiga Streichera. Był jego jedynym studentem w klasie o profilu kontrabasista – koncertujący.

Pierwszy koncert z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej Jacek Mirucki wykonał w 1983 roku. Od tamtej pory wiele koncertuje w kraju i poza jego granicami (m.in. wielokrotne występy w berlińskiej Schauspielhaus). Regularnie bierze udział, jako solista i kameralista, w międzynarodowych festiwalach muzycznych oraz prowadząc klasy mistrzowskie w Europie i Azji.

W swoim dorobku artystycznym posiada prawykonania dzieł Benedykta Konowalskiego: „Triplex Concerto” (prapremiera w kwietniu 1996), „Simfonia – Requiem”– pamięci ofiar promu „Heweliusz” (w piątą rocznicę tragedii na Bałtyku, 14 stycznia 1998), „Symfonia Sacra” (prapremiera w lutym 1999).

Jacek Mirucki jest laureatem Festiwalu Muzyki Rosyjskiej w Gdańsku – II nagroda (1985) oraz Międzynarodowego Konkursu Kontrabasowego im. F. Gregory w Kromeriz – III nagroda (Czechy, 1992). Współpracował, grając duety, z artystami takimi jak: Bartłomiej Nizioł, Gary Karr, Jarosław Żołnierczyk, Tomasz Strahl, Klaus Lang, Joanna Kawalla.

Jacek Mirucki posiada unikatową kolekcje kontrabasów, w której szczególne miejsce zajmuje XVIII–wieczny włoski kontrabas o wyjątkowym brzmieniu wykonany przez nieznanego lutnika. Od marca 2003 roku jest związany z Orkiestrą Narodową Singapuru. Jest także wykładowcą w Nanyang Academy of Fine Arts, The Royal College of Music (London), Raffless Music College and National Institution of Education w Singapurze.